امام معصوم واسطه فیض الهی

سلام

امشب شب ولادت مولی الموحدین امام المتقین ولی الله الاعظم امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب علیه السلام ومناسب دیدم یه کمی درموردامامت از جهت لغوی واصطلاحی مطلب بنویسم .ان شاءالله ذخیره قبر و قیامتم باشه.

امام از جهت لغوی به معنای پیشوا و جلودار یه گروه یا مکتب یا مجموعه است.خواه آن مجموعه حق باشد و خواه باطل.

قرآن کریم در سوره مبارکه توبه آیه12 از ائمةالکفر نام میبرد.

نمونه های لغوی کلمه امام به این شرح است:

امام جماعت.....امام جمعه.....امام موسی صدر......امام محمد غزالی.....امام شافعی....امام خمینی_(ره)

بنابر این کسانی که میگویند اما سیزدهم نداریم که این آخوندها برای امام خمینی در آوردند حتی از اطلاعات سطحی و ابتدایی هم برخوردار نیستند.

اما امام به معنای اصطلاحی آن ،یعنی شخصی که سه ویژگی اصلی دارد که از این قبیل است:

1-نصب الهی: امام از طرف خدا باید نصب شود

2-عصمت الهی:امام باید عصمت الهی داشته باشد.

3-علم الهی:امام باید دارای علم الهی باشد.

اما تفصیل مطلب از این قراره که:

نصب الهی:

1-خداوند متعال در سوره مبارکه مائده آیه 67می فرماید:« یا ایها الرّسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک وان لم تفعل فما بلّغت رسالته والله یعصمک من الناس» یعنی ای رسول خدا آنچه را از طرف خدا به تو ابلاغ شد به مردم برسان و اگر این کار را نکنی ،رسالت خود را ناتمام گذاشتی و خداوند تو را از مردم حفظ میکند.

دلیل این قسمت آیه که فرمود اگر انجام ندهی این بود که پیامبر بیم این را داشتند که اعلام جانشینی امیرالمومنین برای مردم قابل هضم نباشد و مردم آن را امری شخصی تلقی کنند.لذا خداوند فرمود که ما تو را از گزند مردم حفظ خواهیم کرد.

2-بنابر روایات شیعه وسنی بالاتفاق ؛آیه سوم سوره مائده که می فرماید:«الیوم اکملت لکم دینکم واتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا» چند ماه قبل از رحلت رسول الله و در حجة الوداع نازل شده که معنای آیه چنین است:امروز کامل کردم دین شما را و تمام گردانیدم نعمت را بر شما و راضی شدم از این اسلام(اسلام به همراه ولایت ائمه معصومین) به عنوان یک دین.

همه مفسرین شیعه وسنی شأن نزول آیه را روز غدیر خم ذکر کردند.البته اگر این روایات جدیدا از بعضی کتب اهل سنت حذف نشده باشد.

3-حدیث نبوی مشهور ومتواتر بین شیعه وسنی که رسول الله فرمودند:«من کنت مولاه فعلی مولاه»که معنای آن را همه میدانند و هرچند بعضی بعد از رسول الله این حدیث را نتوانستند منکر شوند به حربه تحریف معنای مولاه پرداختند. بعضی می گویند مولاه در کلام رسول الله یعنی دوست وبعضی وقیحانه وبی شرمانه نسبت های ناروا به مولی الموحدین امام المتقین یعصوب الدین امیر المومنین میدهند.فقط در این زمینه مختصر جواب عقلی و منطقی و نقلی می دهم و بقیه مطلب را به انصاف خواننده ارجاع می دهم:آیا پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم مردم را یعنی حجاج را جمع کرد و فرمود آنهایی که جلوتر رفتن برگردند وآنهایی که هنوز نرسیدند برسند ؛منبری از جهاز شتران بسازند؛بالای منبر بروند؛دست علی علیه السلام را بگیرند وبالا ببرند طوری که همه او را واضح ببینند ؛تا بفرماییند هر کس مرا دوست دارد و من دوستش هستم این علی هم دوست بدارد!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

مگر علی با مردم قهر بود یا مردم با علی قهر بودند که پیامبر بخواهد آنها را آشتی دهد!!!!!!!!

مگر امت پیامبر نمیدانستند که علی در دامن پر مهر رسول الله رشد کرده!!!!!!!

مگر امت پیامبر نمی دانستند که روزی که مومنین عقد اخوت خواندند پیامبر علی را برادر خود معرفی کرد!!!!!!!!

مگر امت رسول الله روز خندق،ضربه علی به عمربن عبدود را ندیده بودند!!!!!!!!!!!!!!!!!

مگر امت رسول الله نشنیده بودند که پیامبر فرمود:ضربه علی در روز خندق برابر عبادت جن و انس است!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

مگر..................................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

مگر................................................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

آیا علی و دیگر مسلمانان قهر بودند یا نعوذ باالله پیامبر میخواستند مردم را جمع کنند که یک مسئله ساده را گوشزد کنند؟

آیا خلیفه اول و دوم که بعد از خطبه رسول الله آمدند و اولین کسانی بودند که به علی تبریک گفتند «بخٍ بخٍ یا علی اصبحت و انت مولی کل مؤمن ومؤمنه» میخواستند آشتی کردنشان با علی را تبریک بگویند؟!!!!!!!!!!!!!!

بگذریم و بقیه مطلب را به انصاف خواننده وبلاگ واگذار کنیم

اجمالا از دلایل نقلی بالا نصب الهی امام معصوم روشن می شود.

علم الهی:

1-قرآن کریم سوره مبارکه رعد آیه 43 می فرماید:«قل کفی بالله شهیدا بینی وبینکم ومن عنده علم الکتاب»یعنی:بگو برای شهادت من وشما،خدا و کسی که علم الکتاب داردکفایت می کند.برای روشن شدن مطلب توجه شما را به این روایت جلب میکنم:

در روایتی که در اصول کافی جلد یک وارد شده از قول سدیر و ابابصیر نقل می کند که از امام صادق علیه السلام در مورد علم امام سوال کردند؛امام صادق علیه السلام در جواب سدیر فرمودند:ای سدیر آیا این آیه قرآن را خوانده ای:«قال الذی عنده علم من الکتاب انا اتیک به قبل ان یرتدّ الیک طرفک»(سوره نمل آیه 40)(داستان حضرت سلیمان علیه السلام که به اطرافیانش فرمود که چه کسی میتواند تخت بلقیس را بیاورد؟آصف بن برخیا که قرآن از وی به عنوان کسی نقل میکند که مقداری از علم کتاب را داشت گفت:من قبل از یک چشم به هم زدن آن را حاضر می کنم)

سدیر می گوید:فدایت شوم خوانده ام .امام فرمود:می دانی این شخص چه اندازه علم الکتاب داشت؟

سدیر می گوید:شما بفرمایید.فرمود:به اندازه قطره ای از دریای پهناور!سپس فرمود:آیا این آیه را خوانده ای«قل کفی بالله شهیدا بینی وبینکم ومن عنده علم الکتاب»؟سدیر می گوید :آری.فرمود آن کسی که علم همه کتاب رادارد داناتر است یا کسی که بهره اندکی از علم کتاب دارد؟سدیر می گوید:آن کسی که همه علم الکتاب را دارد.سپس امام اشاره کردند به سینه مبارکشان فرمودند:بخداقسم علم همه کتاب نزد ماست،بخدا قسم همه کتاب نزد ماست.

2-پیامبر فرمودند:«انا مدینة العلم و علی بابها فمن اراد المدینة والحکمة فلیأتها من بابها»من شهر علمم وعلی درِ آن شهر پس هر کس اراده شهر علم و حکمت دارد باید از در شهر وارد شود.(مستدرک حاکم ج 3)

ویک دلیل عقلی هم اینکه عقلا کسی که به عنوان امام وراهنما قرار است که خلق خدا را به خدا برساند،باید علمی داشته باشد که به این هدف نائل شود و نمی شود کوری عصا کش کوردگر شود.............

عصمت الهی:

1-در سوره بقره آیه 134وقتی حضرت ابراهیم از خدا می خواهد که از ذریه و فرزندانش برای مردم امام وپیشوا تعیین کند؛خداوند در جواب حضرت فرمود:«لا ینال عهدی الظالمین»یعنی عهد و پیمان ما(امامت وولایت)به ظالمین نمی رسد.در نتیجه شخص امام باید از هرگونه ظلم بری باشد.ومی دانیم که یکی از مصادیق ظلم،ظلم به نفس است...پس امام باید از هر گناه و خطا مبرا باشد.

2-قرآن کریم در سوره مبارکه نساء آیه59 می فرماید:«اطیعواالله واطیعواالرّسول واولی الأمر منکم»یعنی از خدا ورسول خدا و اولی الامر اطاعت کنید.بنابر روایات شیعه وسنی شکی در این که اولی الامر وجود مقدس ائمه معصومین است نیست.بنابر این عقلا محال است که خدا از ما بخواهد از اولی الامر اطاعت کنیم در حالی که آنها مرتکب اشتباه بشوند!

3-آیه تطهیر یعنی آیه33 سوره مبارکه احزاب:«انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا»یعنی:قطعا خداوند اراده کرده که شما اهل البیت را ازهرگونه رجس وپلیدی پاک گرداند وتطهیر کند تطهیر کردنی...........نزدیک هفتاد روایت از علمای اهل سنتدر کتاب غایة المرام ذکر شده که این آیه در شأن خمسه طیبه یعنی پنج تن آل عبا نازل شده وروایات متعدی وارد شده که این آیه در مورد خمسه طیبه و نه فرزند از فرزندان حسین علیه السلام نازل شده است.