از قرن دوم هجري به بعد يعني از بعد از اسلام ، تأليفاتي در زمينه موسيقي بوجود آمد و اين تأليفات از دانشمنداني مثل : فارابي – صفي ا لدين اُرموي – ابن سينا – عبدا لقادر مراغه اي و بعد ابوا لفرج اصفهاني تا قرن ده و يازده هجري ايجاد شد. انسان ذاتا تحت تأ ثير زيباييها است مثل بوي خوش ، روي خوش ، نواي خوش .......هر چه زيبايي است متعلق به عالم ديگري است .

ما همه ا جزاء آ دم بوده ا يم- در بهشت ا ين لحنها بشنوده ايم

گر چه بر ما ريخت آب و گل شکي- يا دمان آ يد از آ نها چيزکي

بانگ گردش هاي چرخ است اين که خلق- مي سرايندش به طنبور و به حلق